بهترین خواننده قرن محسن چاوشی

اولین آلبوم رسمی و مجاز محسن چاوشی یه شاخه نیلوفر نام دارد که در ۲۳ مهر ماه ۱۳۸۷ عرضه شد. این آلبوم در دو فرم کاست و سی دی روانه بازار شد که فرم سی دی آن در ۳ نوع بسته بندی لوکس، شیشه ای و معمولی در دسترس علاقمندان قرار دارد. پیش بینی شده که فروشگاه اینترنتی آیتیونز و فروشگاههای آمازون در اروپا و سی دی بیبی در آمریکا یه شاخه نیلوفر را به فروش برسانند. علاوه براین سایتی مخصوص این آلبوم ساخته شده است که می توانید کاغذ دیواری، زنگ گوشی و … را از آن دریافت کنید.

 

شعرهای این آلبوم را حسین صفا، امیر ارجینی، اسلام ولی محمدی و محسن چاوشی سروده اند. آهنگها را چاوشی ساخته و محمد رضا آهاری تنظیم کرده است.

تاکنون ندیده بودم که وبسایتی مخصوص یک آلبوم ایرانی ساخته شود. طراحی جلد آلبوم را محمد رضا آهاری بر عهده داشته و بسیار زیبا و نامعمول است و تلاشی است برای نمایاندن ویژه بودن این آلبوم: خواننده پشت به بیننده کرده و زیر لباسش بالهایی دیده می شوند و در کنار تصویر هم طرح نیلوفر رسم شده است. نکته اینجاست که در بسته بندی آلبوم یک حتی یک عکس تکی از چاوشی نمی بینیم! علاوه بر این، تاریخ ضبط آلبوم ۸۵/۷ قید شده و تاریخ انتشار آن ۱۳۸۷! (قابل توجه مسئولین وزارت ارشاد!)

ترانه های این آلبوم نسبتاً سنگین و ثقیل می باشند و جداً باید بابت چاپ آنها از طراح جلد آلبوم سپاسگذاری کرد! در نظر داشته باشید که تمامی ترانه ها از زبان و درباره اول شخص است و هیچ آهنگ اجتماعی و بین المللی در این آلبوم وجود ندارد.

آهنگها تخت و قابل پیش بینی نیستند و پر پیچ و تاب بوده و در دفعات اول شنیدن آلبوم اصلاً نمی توان همخوانی کرد. معتقدم چاوشی در این آلبوم به صدای خود کاراکتر داده و مجری حنجره ای رنجور است که در غم فراغ و هجران یار و بی وفایی او می خواند.

بررسی تک تک آهنگ های آلبوم یه شاخه نیلوفر:

- یه شاخه نیلوفر (… بذار روی قبرم!)

آهنگ افتتاحیه آلبوم که عنوان آلبوم هم از آن برداشته شده است وظیفه معرفی حس و حال این آلبوم رابر عهده دارد. صداهای مختلفی را تاکنون از چاوشی شنیده ایم که در بخشی از آهنگ، با فلاش بک به صدای گذشته، بر تعمدی بودن این تغییر صدا تاکید می شود. گوش کنید. نامشخص بودن زمزمه های ابتدای آهنگ و ریتم تند آن باعث می شوند که مدام به این ترک گوش کنم. از آهنگهایی است که کاملاً مناسب ماشین سواری و اتوبان است! عاشق آهنگهای شلوغ و پر صدا هستم چون هیچوقت از شنیدن آنها سیر نمی شوم و در پخش کننده های مختلف مثل بلندگو، هدفون و داخل ماشین صداهای جدیدی می شنوم. جالب اینجاست که فکر نمی کردم در اولین آهنگ از قبر و مرگ بشنوم. ضمن اینکه برای بار اول دکلمه ای هم از چاوشی شنیدم!

۲- کجاست؟ بگو! (فقط ۴۱ ثانیه؟!…)

گذشته از ترانه زیبا و ریتم آرام و مناسب و آهنگ عالی، یکی از قسمتهایی که جداً از آن لذت می برم، تکنوازی گیتار است. گوش کنید. چه افکتهای مناسبی! عاشق گیتار برقی ام و خدا را شکر که این آلبوم مملو از انواع و اقسام صدای گیتار است. دقیقه ۳:۰۴ کم منو سر کار نگذاشت! اوائل به خیال اینکه آهنگ تمام شده، آماده شنیدن ترک بعد می شدم! بخشی از ترانه جای صحبت دارد: “باز تف سر بالا شدی!…” خوشحالم که ترانه سرایان چنین واژه هایی را کلاً کنار نگذاشته اند چرا که این استفاده بجا کمک شایانی در تاثیرگذاری ترانه می کند. شنونده یکه می خورد!

۳- تبریک (بابت تلفیق! )

از این آهنگ به بعد سازهای ایرانی به نحو چشمگیری حضور خود را آغاز می کنند. به این قسمت شنیدنی گوش کنید. سوای ملودی زیبای سازها، تغییر ریتم نیز جذاب و پایان بندی آن بسیار بی تکلف است. به نظرم کشیدن صدا در پایان آهنگ یکی از امضاءهای آهاری است.

۴- چرا؟ (چرا قهدرمو نمی دونی؟!…)

بالاخره چاوشی از صدای مونث (هر چند به صورت دیجیتالی و سمپل) در آهنگی استفاده کرد. باز هم سوار ماشین می شویم! چیدمان آهنگها به صورتی است که آهنگهای تند (که اقلیت را تشکیل می دهند) بین آهنگهای آرام پخش شده اند تا ریتم کلی آلبوم کسل کننده نباشد.

۵- قله خوشبختی (چاوشی هم گریست!)

قبل از پخش آلبوم، چاوشی در مصاحبه با چلچراغ گفته بود که تنها با شنیدن این آهنگ اشک ریخته است. از ابتدای آهنگ می شود حدسهایی زد! تار و ویلن و حسین صفا در کارند تا قطره اشکی از چشمان شنونده سرازیر شود! به نظرم بود و نبود گیتار برقی چندان فرقی نمی کند. شاید اگر گیتار آکوستیک نقش برجسته ای داشت بهتر می بود.

۶- هفته های تلخ من (ناجی آزادی!)

بی دلیل نبود که از این آهنگ در تیزر آلبوم استفاده شد. ریتم تند و شروع خفن! بنا به دلایلی که برای یه شاخه نیلوفر آوردم از این آهنگ خوشم می آید. ضمناً، با آهنگهایی که ترانه سرای آن چاوشی است زودتر ارتباط برقرار میکنم (فاصله، حسرت خیس، نفس بریده). (ولوم بده آقا!) در بخشی از ترانه از صنعت ادبی طرد و عکس استفاده شده که با توجه به دشوار بودن این آرایه حس احترام من را نسبت به چاوشی شدیداً بر انگیخت : “بی تو هفته های من، پر غصه و غمن / پر غصه و غمن، بی تو هفته های من”. این آهنگ نمایانگر پختگی چاوشی در ترانه سرایی است! به بخشی گیرا از این آهنگ گوش کنید. (این ناجی آزادی عجب به دل می نشیند! از کجا به ذهنت رسید؟)

۷- خاکستر (ساز خدوم گیتار باس!)

گفتم که بعضی آهنگها موقعی جذابتر می شوند که برای درست شنیدن بعضی صداها چندین و چند بار گوششان بدهم. خاکستر هم به خاطر نقش پررنگ گیتار باس چنین ویژگی ای را دارد. گیتار باس به نظر من یک ساز خدوم است! یعنی کل صدای آن در خدمت پشتیبانی از آهنگ و فضاسازی است. به بخشی از آهنگ گوش کنید.

۸- ناز (ناز مکرر!)

ناز یکی از آهنگهایی بود که قبل از انتشار آلبوم لو رفت . چاوشی با فرصت کمی که در اختیار داشت توانست دستی به سر و روی آهنگ بکشد وآن را آماده انتشار سازد. گفتنی است که قرار نبود آهنگهای ناز و بغض در آلبوم باشند و تنها جهت اینکه بر اثر لو رفتن هدر نروند در آلبوم گنجانده شدند. شاید آهنگهای دیگری مثل صندلی انتظار می توانستند به این شکل احیا شوند ولی ممکن است به علت کمبود وقت و افزایش هزینه ها، آوای باربد با اضافه شدن آهنگهای بیشتر مخالفت کرده باشد. به بخشی از آهنگ گوش کنید. به همین بخش در نسخه لو رفته گوش کنید. مشخص است که در ماکت کار، صدای چاوشی کنترل نشده است ولی در ورژن اصلی آهنگ با حس و حال آلبوم آداپته شده است. مشخصاً از نقش تار کاسته و کیبورد جایگزین آن شده است که این امر نشان می دهد که تنظیم کننده در پی چپاندن سازهای ایرانی در کار نبوده و هدف غایی استفاده بجا از آنهاست.

۹-تو که نیستی (عظمت ترانه!)

معمولاً شروع ارکسترال یک آهنگ وعده یک اتفاق مهم را می دهد. ترانه محشر، آهنگ عالی و اجرای میخکوب کننده خواننده باعث می شوند تا افرادی هم که چندان دل خوشی از چاوشی ندارند، مجذوب این آهنگ شوند. به مقدمه ارکسترال آهنگ گوش کنید. همانطور که در مورد ترانه کجاست؟بگو! ذکر شد، استفاده بجا و منطقی از الفاظ تحکم آمیز سبب تاثیر مضاعف آهنگ می شود:” ای دل صاب مرده، باز تو رو خواب برده / پاشو از خواب و ببین دنیاتو آب برده”. چاوشی با واژه ها عشقبازی می کند. گوش کنید که چه تاکید بجایی روی واژه “حق” میکند!

۱۰- دلتنگی (امان! امان!…)

ارجینی ترانه بسیار زیبایی سروده است! جداً بسیار زیباست! “امان امان” کردی سید محمد جاسمی هم بسیار در انتقال سوز آهنگ موثر است. دلتنگی از آن جمله آهنگهایی است که از تلفیق سازهای ایرانی و غربی آن جداً لذت می برم. به این بخش گوش کنید. معتقدم این آهنگ به نوحه نیز نزدیک است و فاقد پیچ و تابهای سایر آهنگهاست.

۱۱- بغض (اعاده حیثیّت!)

بغض یاهمان نرگس بیمار، قبلاً توسط علی جعفری و بدون اجازه چاوشی میکس و پخش شده بود و دومین آهنگی است که در این آلبوم احیاء شده است. قبول دارم که آهنگهای دوصدایی چاوشی هم جذابند و چند وقتی هم از این حالت نرگس بیمار لذت می بردم ولی با فهمیدن اصل ماجرا دیگر شنیدن یک میکس تحمیلی برایم لطفی ندارد. آوای ابتدایی نی و ترانه محزون و اجرای غمناک تا حدی توسط گیتار برقی مهار شده اند. بخشی از آهنگ را گوش کنید. همان بخش از نسخه میکس شده را گوش کنید. در بخشی ازترانه به آهنگی قدیمی اشاره شده است: “چشات اگه پس نزنن چشمای سرسپرده مو / میشه فراموش کنم خاطره های مرده مو!”

۱۲- عصا (به امید دیدار!…)

معمولاً آلبومها با ریمیکس یا میکس چند آهنگ یا اجرای بی کلام یکی از آهنگها به پایان می رسند. سنت شکنیهای یه شاخه نیلوفر تمامی ندارد و در پایان آلبوم آهنگی کاملاً متفاوت ارائه شده است. از قناعت در تنظیم تا هنرنمایی حنجره چاوشی گرفته تا فضای متفاوت ترانه و اجرای فوق العاده گیتار همه چیز دست به دست هم داده اند تا عصا پایانی بسیار زیبا و به یاد ماندنی باشد برای آلبوم یه شاخه نیلوفر. پایانی خوش که با توجه به جو کلی آلبوم بسیار غنیمت است. گویی عصا از طرف کل آلبوم برای شنوندگان دست خداحافظی تکان می دهد. به بخشی از آهنگ گوش کنید

توضیحات:برای شنیدن هر یک از آهنگ ها تنها دموی کوتاهی از آن آهنگ قرار داده شده است.